In Memoriam
OVERLIJDENSBERICHT
IN MEMORIAM – COR DE WAAL
Wij zijn zeer bedroefd vanwege het trieste nieuws van het overlijden van ons zeer gewaardeerd lidCor de Waal
Na een zwaar hartinfarct 2 weken eerder is hij op 18 januari 2023 na ‘n kort ziekbed op 76-jarige leeftijd toch nog onverwachts overleden. Cor kan wel als een zeer markante Tivoliaan in hart en nieren beschouwd worden. In 1969 werd hij op 23-jarige leeftijd van onze vereniging en hij leerde toen ook Nettie kennen, die al vroeg weduwe was met 2 kleine kinderen en sindsdien zijn zij al meer dan 50 jaar onafscheidelijk met elkaar verbonden. Zo werd hij vanaf toen ook de stiefvader van Meriam en Rob Oomen (die beiden nog bij ons gevoetbald hebben) en later de trotse opa van Wesley, Lonneke en Thom. Cor begon zoals gezegd in 1969 als juniorenleider (o.a. B1 (69-70) samen met Simon Groeneveld) en kwam als voetballer in een lager seniorenelftal terecht. Hij zou iets daarna “als jongste veteraan ooit” jarenlang zeer fanatiek deel uit maken van het toenmalige veteranenteam van wijlen Jac van Heesewijk (in 1991 hield dit team op te bestaan). Met de Tivoli-jeugdleiders speelde hij in de beginjaren van de NZVB zaalvoetbal bij de Tivoli Boys en was hij ook nauw betrokken bij het “kerstbomen verkopen”, dat toentertijd extra geld in het laatje bracht. Gedurende zijn “veteranen”-tijd was hij een van de grote animators achter de organisatie van andere nevenactiviteiten, zoals in willekeurige volgorde vlooienmarkten, oud papier ophalen, kien-balavonden, etc. Ook in latere tijden kon men op nevenactiviteitengebied altijd bij Cor terecht, droppings en speurtochten in allerlei vormen zijn daar een voorbeeld van. In de 70-er en 80-er jaren heeft Cor bij verschillende selectietrainers als hulp-, conditie- en keeperstrainer gefungeerd en ook daar was hij als “karakterman bij uitstek” zeer fanatiek in. Dat heeft hem de illustere bijnaam “de Beul van de Heihoef (of Tivoli)” opgeleverd. In 1986 werd de kantine, die we sinds 1976 in eigen beheer hadden, door EKC Korfbal gekocht. Gelukkig kregen we van De Grote Beek gratis een kantinegebouwtje, dat door de inzet van velen opgebouwd werd en natuurlijk was Cor de fanatiekste mede-bouwer. Vanaf 1989 was Cor, samen met Nettie, de drijvende kracht achter de organisatie van de maandelijkse “kaartavonden” in de Tivoli-kantine (in 2005 werd de organisatie daarvan overgedragen). In 2001 was hij nog medeorganisator van de wedstrijd leden/oud-leden bij het 70-jarig bestaan en bij het 75-jarig jubileum in 2006 was hij de spreekstalmeester op het speciale podium, dat daar voor de reüniewedstrijd was gebouwd. Gedurende vele jaren (90-er jaren vorige eeuw en beginjaren deze eeuw) was hij clubscheidsrechter. Cor was een figuur met het hart op de tong en vooral bekend om zijn humor, hij wist op ieder feest de boel aan de gang te krijgen. Zo waren in de jaren 70 de busreizen met de jeugdafdeling van en naar het toernooi in Vlaardingen een feest met Cor als gangmaker bij de samenzang. Steevast bracht hij het lied “Van Vlijmen”, dat toen een bekende leverworst was, ten gehore (“Van Vlijmen, wa hedde gij lekkere worst, wa hedde gij aan oewe worst gesmeerd, omdat ie zo lekker naar binnen marcheert, Van Vlijmen, wa hedde gij lekkere worst”). We weten nog steeds niet of dit de echte tekst was van die reclame of dat Cor die zelf, al dan niet met “ome Stef” Groeneveld, verzonnen had. Ook was hij bij meerdere gelegenheden als Sint actief en op zo’n bijeenkomst ergens eind jaren 80, toen hulp- en hoofdtrainer Cor de Waal en Juul van Hout een avond voor de hele selectie met aanhang en bestuur hadden geregeld, liet hij als de Sint doodleuk Juul van Hout als tweede Sint opdraven. En bij Sint-optredens voor de jeugd in de 2e helft van de jaren 80 mocht zijn neefje Guus de Waal bij hem op schoot komen zitten en die moest beloven de groeten te doen aan die leuke ome Cor van hem. Een paar jaar later was zijn jongere neefje Jos de Waal aan de beurt. Jos zei meteen: da’s ome Cor, maar toen hij even later bij de Sint op schoot mocht, was hij dat alweer lang vergeten. Helemaal hilarisch was de act “de Barbier van Sevilla”, die bij diverse gelegenheden van stal werd gehaald, waarbij het slachtoffer werd ingezeept en zg. geschoren (met een bierafschuimer). De versie met Jan Kemper (die net zijn ook al hilarische act als “Jantje Koopmans – Rode Rozen” had gedaan) als slachtoffer is wel de bekendste. In 2006 werd Cor lid van tennisvereniging “E.T.V. Volley” en ook daar was hij weer zeer actief en fanatiek, zoals we hem kennen. Zelfs zo fanatiek, dat hij in korte tijd uitgroeide tot een van de betere tennissers en tot zo ongeveer de “beste coach”. Zijn Tivoli volgde hij nog van afstand en op de nieuwjaarsreceptie van 5 januari 2020 werd hij nog gehuldigd voor zijn 50-jarig onafgebroken lidmaatschap. We besluiten dit eerbetoon met een van zijn motto’s: Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen. Wij wensen Nettie en familie en alle vrienden en verwanten veel sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies.
In Memoriam
OVERLIJDENSBERICHT
IN MEMORIAM – COR DE WAAL
Wij zijn zeer bedroefd vanwege het trieste nieuws van het overlijden van ons zeer gewaardeerd lidCor de Waal
Na een zwaar hartinfarct 2 weken eerder is hij op 18 januari 2023 na ‘n kort ziekbed op 76-jarige leeftijd toch nog onverwachts overleden. Cor kan wel als een zeer markante Tivoliaan in hart en nieren beschouwd worden. In 1969 werd hij op 23-jarige leeftijd van onze vereniging en hij leerde toen ook Nettie kennen, die al vroeg weduwe was met 2 kleine kinderen en sindsdien zijn zij al meer dan 50 jaar onafscheidelijk met elkaar verbonden. Zo werd hij vanaf toen ook de stiefvader van Meriam en Rob Oomen (die beiden nog bij ons gevoetbald hebben) en later de trotse opa van Wesley, Lonneke en Thom. Cor begon zoals gezegd in 1969 als juniorenleider (o.a. B1 (69-70) samen met Simon Groeneveld) en kwam als voetballer in een lager seniorenelftal terecht. Hij zou iets daarna “als jongste veteraan ooit” jarenlang zeer fanatiek deel uit maken van het toenmalige veteranenteam van wijlen Jac van Heesewijk (in 1991 hield dit team op te bestaan). Met de Tivoli-jeugdleiders speelde hij in de beginjaren van de NZVB zaalvoetbal bij de Tivoli Boys en was hij ook nauw betrokken bij het “kerstbomen verkopen”, dat toentertijd extra geld in het laatje bracht. Gedurende zijn “veteranen”-tijd was hij een van de grote animators achter de organisatie van andere nevenactiviteiten, zoals in willekeurige volgorde vlooienmarkten, oud papier ophalen, kien-balavonden, etc. Ook in latere tijden kon men op nevenactiviteitengebied altijd bij Cor terecht, droppings en speurtochten in allerlei vormen zijn daar een voorbeeld van. In de 70-er en 80-er jaren heeft Cor bij verschillende selectietrainers als hulp-, conditie- en keeperstrainer gefungeerd en ook daar was hij als “karakterman bij uitstek” zeer fanatiek in. Dat heeft hem de illustere bijnaam “de Beul van de Heihoef (of Tivoli)” opgeleverd. In 1986 werd de kantine, die we sinds 1976 in eigen beheer hadden, door EKC Korfbal gekocht. Gelukkig kregen we van De Grote Beek gratis een kantinegebouwtje, dat door de inzet van velen opgebouwd werd en natuurlijk was Cor de fanatiekste mede-bouwer. Vanaf 1989 was Cor, samen met Nettie, de drijvende kracht achter de organisatie van de maandelijkse “kaartavonden” in de Tivoli-kantine (in 2005 werd de organisatie daarvan overgedragen). In 2001 was hij nog medeorganisator van de wedstrijd leden/oud-leden bij het 70-jarig bestaan en bij het 75-jarig jubileum in 2006 was hij de spreekstalmeester op het speciale podium, dat daar voor de reüniewedstrijd was gebouwd. Gedurende vele jaren (90-er jaren vorige eeuw en beginjaren deze eeuw) was hij clubscheidsrechter. Cor was een figuur met het hart op de tong en vooral bekend om zijn humor, hij wist op ieder feest de boel aan de gang te krijgen. Zo waren in de jaren 70 de busreizen met de jeugdafdeling van en naar het toernooi in Vlaardingen een feest met Cor als gangmaker bij de samenzang. Steevast bracht hij het lied “Van Vlijmen”, dat toen een bekende leverworst was, ten gehore (“Van Vlijmen, wa hedde gij lekkere worst, wa hedde gij aan oewe worst gesmeerd, omdat ie zo lekker naar binnen marcheert, Van Vlijmen, wa hedde gij lekkere worst”). We weten nog steeds niet of dit de echte tekst was van die reclame of dat Cor die zelf, al dan niet met “ome Stef” Groeneveld, verzonnen had. Ook was hij bij meerdere gelegenheden als Sint actief en op zo’n bijeenkomst ergens eind jaren 80, toen hulp- en hoofdtrainer Cor de Waal en Juul van Hout een avond voor de hele selectie met aanhang en bestuur hadden geregeld, liet hij als de Sint doodleuk Juul van Hout als tweede Sint opdraven. En bij Sint-optredens voor de jeugd in de 2e helft van de jaren 80 mocht zijn neefje Guus de Waal bij hem op schoot komen zitten en die moest beloven de groeten te doen aan die leuke ome Cor van hem. Een paar jaar later was zijn jongere neefje Jos de Waal aan de beurt. Jos zei meteen: da’s ome Cor, maar toen hij even later bij de Sint op schoot mocht, was hij dat alweer lang vergeten. Helemaal hilarisch was de act “de Barbier van Sevilla”, die bij diverse gelegenheden van stal werd gehaald, waarbij het slachtoffer werd ingezeept en zg. geschoren (met een bierafschuimer). De versie met Jan Kemper (die net zijn ook al hilarische act als “Jantje Koopmans – Rode Rozen” had gedaan) als slachtoffer is wel de bekendste. In 2006 werd Cor lid van tennisvereniging “E.T.V. Volley” en ook daar was hij weer zeer actief en fanatiek, zoals we hem kennen. Zelfs zo fanatiek, dat hij in korte tijd uitgroeide tot een van de betere tennissers en tot zo ongeveer de “beste coach”. Zijn Tivoli volgde hij nog van afstand en op de nieuwjaarsreceptie van 5 januari 2020 werd hij nog gehuldigd voor zijn 50-jarig onafgebroken lidmaatschap. We besluiten dit eerbetoon met een van zijn motto’s: Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen. Wij wensen Nettie en familie en alle vrienden en verwanten veel sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies.
