Wedstrijdverslag

TIVOLI DAMES KAMPIOEN

Zondag 27 mei is voor Tivoli een gedenkwaardige dag geworden. Behalve dat ons 1e op die dag het tweede kampioenschap op rij binnenhaalde, wist ons damesteam historie te schrijven door eveneens kampioen te worden. We moeten 31 jaar terug in de geschiedenis voor het vorige kampioenschap van een Tivoli damesteam, toen zij in seizoen 1986-1987 ook de beste in hun klasse waren. We hebben damescoach en -begeleider Hans Verbaal bereid gevonden verslag te doen van dit kampioenschap. Dit verslag vinden jullie onderstaand terug en natuurlijk plaatsen we ook een selectie van de foto’s, die op die dag gemaakt zijn door onze redacteur Jack Engelen.

Eindelijk!

Zondag 27 mei een memorabele dag in onze clubgeschiedenis! Dames kampioen! Wie had dat gedacht, in januari dacht ik en nog een aantal dat we het einde van de competitie met deze groep niet zouden gaan halen! Een zeer lage trainingsopkomst waarbij altijd dezelfde dames wel aanwezig waren en een aantal dames die ermee stopten! Of gewoon geen zin hadden om te trainen wat natuurlijk veel frustratie teweeg bracht bij de welwillenden! De bekendmaking van de zeer slechte gezondheid van onze Fred kwam daar nog eens bovenop, wat het er allemaal niet gezelliger op maakte! Maar met de inzet van de vaste harde kern van de groep zijn we uiteindelijk overeind gebleven! De bittere nasmaak van het voorgaande seizoen, waar we zoals bekend behoorlijk genaaid waren door onze “vrienden” uit Vlijmen, gaf ook dit jaar dit weer een hoop extra spanning en stress! Ook dit seizoen presteerden zij het weer om de KNVB meerdere keren op het verkeerde been te zetten en wedstrijden op dubieuze af te laten lassen of te verzetten! Uiteindelijk kon de KNVB na diverse protest mails van ons er ook niet meer om heen en werd Vlijmen uit de competitie gehaald! Of dat de ommekeer was binnen het team kan ik niet zeggen maar het heeft zeker invloed gehad! Voor mij is 24 maart de omslag geweest, de dag dat onze Fred overleed! We hebben toen als team elkaar beloofd die schaal te gaan pakken speciaal voor hem! Zijn grootste wens dames kampioen worden! Ik weet zeker dat hij erbij is geweest bij de wedstrijden die volgden. Uit tegen Boskant maakte Semra een doelpunt dat eigenlijk helemaal niet kon! Ala Marco van Basten 1988 schoot ze de bal onnavolgbaar in de kruising en dit vlak voor tijd bij een stand van 1-1, dus pakten we de volle winst! Het blijft voor mij een doelpunt dat door onze grote vriend werd geregisseerd en ons een hele grote stap richting kampioenschap bracht! De week die daarna volgde, was er een van veel stress, ook omdat onze enige concurrent SPV ook nog eens punten had laten liggen! We moesten dus nog van alles regelen: kampioenschap shirts, medailles, bloemen etc. Maar het belangrijkste natuurlijk ons focussen op de thuiswedstrijd tegen Emplina! Een taaie tegenstander waar we uit verloren met 1-0, dus echt gerust waren we er niet op! Een week ook van weinig slapen, veel piekeren, denken, versieren en regelen Eindelijk is het dan 27 mei, we starten de dag. Met een gezamenlijk ontbijt en een geweldig motivatiefilmpje (dank nogmaals Mike van Dijk en Nina) begon de spanning te stijgen! Ook mooi nog een memoire aan onze Fred waarbij ik het zelf even niet droog hield! De dames gaan omkleden, Marcel en ik bespreken nog wat laatste details en we kunnen niet wachten tot we mogen! De zon schijnt fel en mijn gevoel zegt dat dit een hele mooie dag gaat worden! Door een prachtige ballonnen boog en met mooie opkomst, muziek (clublied) en geweldige rookfakkels en vuurwerk komen onze oranje leeuwinnen vol met adrenaline het veld op. Dit kan niet meer stuk, dat voelde je, gewoon! lekker veel publiek een geweldige sfeer! Wat er dan gebeurt na de aftrap, daar kan je alleen maar van dromen Binnen 4 minuten maakt Diana de bevrijdende 1-0 en wat volgt, is een voetbalshow waarbij Empel alle hoeken van het veld krijgt te zien! Mijn telefoon gaat, Hans Bonnema belt me op, proficiat zegt hij, jullie zijn al kampioen, SPV heeft zojuist verloren, een siddering van kippenvel gaat door me heen. Yes we die iT! Als een wervelwind walsen we over Emplina heen en bereiken we maar liefst 12 doelpunten en dat in een kampioenswedstrijd! Het eindsignaal van de scheidsrechter in tenue ( jawel) liet wel erg lang op zich wachten, maar 12-0 die vergeet je nooit meer! Champagne, vuurwerk, vreugde, we gaan los, wat een mooi gevoel. Ik kijk even naar boven en geef een dikke knipoog naar onze grote vriend! De huldiging na afloop met ieder een eigen aankondiging en een muziekje was mooi om te zien! Als laatste onze captain Nina, ik overhandig haar de schaal waarbij de emoties haar even teveel worden. We hadden een afspraak en die hebben we waar gemaakt, voor jou lieve Fred, we did iT! Onze sponsor het Lempke zorgde met een enorm confettikanon voor een spectaculair slot. Daarna mogen we echt los en de alcohol begint rijkelijk te vloeien, alsmede het water waar ook ik zeiknat mee wordt gegooid! De mooie kampioenstaart van Patricia belandt ook nog deels in mijn gezicht (mijn wraak zal zoet zijn, Ashley). Het sportpark begint vol te lopen omdat ons vaandelteam ook nog eens kampioen kan worden. Ik hoop het zo, zodat de sfeer alleen nog maar beter kan worden en zoals bekend werd die wens ook beantwoord. Het dak gaat eraf en het feest barst los, wat een onvergetelijk dag of zoals Nina het verwoordde, de mooiste dag van mijn leven! Ik wil iedereen hartelijk bedanken die deze dag mogelijk heeft gemaakt! Marcel, bedankt voor de samenwerking en veel succes bij Nieuw Woensel! Patricia, jij ook super bedankt en ook veel succes daar! Angelique, bedankt voor de gastvrijheid en jouw inzet voor de dames! Axel toppertje, bedankt voor de trainingen. Luth en Hakan voor het fluiten van diverse wedstrijden! Alle sponsoren, muchas gracias. Lieve dames, wat ben ik trots op jullie, wat een prestatie! Komend seizoen samen net Axel en Tom gaan we met jullie 11 tegen 11 spelen, wij hebben er heel veel zin in! Allemaal een hele fijne vakantie! Fred we never forget you. Love you. Hansie